Oddali życie za Polskę

Odzyskanie niepodległości, po podpisanym w 1 listopada 1918 r., we francuskim Compiègne rozejmie i dniu kiedy Józef Piłsudski przejął z rąk Rady Regencyjnej władzę zwierzchnią nad polskim wojskiem oraz został mianowany jego naczelnym dowódcą, jest tylko datą umowną. Granice państwa Polskiego nie zostały wtedy ustalone. W szczególności granica wschodnia nie została określona. Zachodnia granica pozostawiała znaczną część Polaków poza obszarem tworzonego państwa polskiego (stąd wybuch Powstania Wielkopolskiego). Rosja „biała” nie chciała uznać wschodnich terenów Polski przedrozbiorowej. Bolszewicy zamierzali przejąć władzę na terenach polskich, wprowadzając swoje komunistyczne rządy i ustrój w tzw. „republice polskiej”, która miała stanowić część  Rosji bolszewickiej (RFSRR). Granice II Rzeczpospolitej trzeba było określić  w drodze wojny z bolszewikami. Zakończyła się ona pokojem ryskim, w 1921 r. Poległo wtedy ponad 17 tys. polskich żołnierzy.  Wśród tych żołnierzy byli również sulmierzyczanie. Kto w Sulmierzycach dziś o nich   pamięta??? Po to aby nie zapomnieć, poniżej załączam uzupełniony i poprawiony fragment wykazu, zaczerpnięty z opracowania Sławomira Józefiaka „Wykaz poległych i zmarłych za Polskę w latach 1918–1921 (na podstawie akt urzędów stanu cywilnego z zasobów archiwów państwowych w województwie wielkopolskim)”. Dokonałem korekty błędnie zapisanych tam nazwisk Sosińskiego Teodora (było Sowiński) i Gremblewskiego Piotra (było Gręblewski). Ponadto dodałem nazwisko: Krenc Paweł, którego akt zgonu znalazłem dopiero w roku 1926, pomimo, że poległ 17.08.1920 r. pod Warszawą (wieś Kołbiel).